یکی از بزرگترین مفاهیم شناخته شده برای انسان توسط یک هنرمند و موسیقیدان آمریکایی به تصویر کشیده شده است. تصویری که Pablo Carlos Budassi از جهان قابل مشاهده ترسیم کرده است، به تازگی و در طول یک هفته‌ی گذشته چشم‌ها را در سرتاسر فضای مجازی به سمت خود معطوف کرده است. او اثر هنری خود را بر روی شبکه‌‌ای که توسط سایت ویکیپدیا برای به اشتراک گذاری همگانی آثار رسانه‌ای ایجاد شده است قرار داده است.
با توجه به توضیحاتی که در وبسایت Wikimedia Commons بر روی این تصویر جذاب و دیدنی قرار داده شده است، آنچه که این هنرمند آفریده است، یک نمای لگاریتمی می‌باشد که با سامانه‌ی خورشیدی در مرکز آغاز می‌گردد و در پی آن سیارات درونی و بیرونی، کمربند کویپر، ابر اورت، ستاره‌ی آلفا قنطورس، بازوی برساووش، کهکشان راه شیری، کهکشان آندرومدا، کهکشان‌های نزدیک به ما، رشته‌هایکهکشانی و تابش زمینه‌ی کیهانی قرار گرفته‌اند و بر روی لبه خارجی آن پلاسمای نامرئی ناشی از مه‌بانگ نمایش داده شده است.
پابلو در یکی از مصاحبه‌های خود به این نکته اشاره می‌کند که ایده‌ی به کار رفته در خلق اثر خود را از تصاویری که موسوم به Hexaflexagons می‌باشند، الهام گرفته است. وی اینگونه توضیح می‌دهد که زمانی که برای آماده کردن هدیه‌ی تولد پسر خود در حال تهیه‌ی یک Hexaflexagons برای او بوده است، ایده‌ی استفاده از این شیوه‌ی طراحی برای رسم دیدگاهی مرکزی از کیهان و سامانه‌ی خورشیدی در ذهن او شکل می‌گیرد و او در طول همان روز تصمیم می‌گیرد که این تصویر را به شکل لگاریتمی نمایش دهد. در نهایت و پس از چند روز کار با نرم‌افراز فتوشاپ بر روی نقشه‌های دیجیتالی تهیه شده از آسمان توسط پروژه‌ی Sloan، او این نمای حیرت انگیز را بوجود می‌آورد.
استفاده از مقیاس لگاریتمی در یک نقشه به ما این اجازه را می‌دهد که پهنه‌های بسیار بزرگتر از آنچه که برای ما انسان‌ها قابل درک می‌باشد را در یک محیط محدود تجسم کنیم، چرا که هر بازه‌ی فضایی در عمل با ضریب ۱۰ افزایش پیدا می‌کند.
