سياره‌ی زحل با حلقه‌هایی زيبا که آن را در بر گرفته و تعداد زیادی قمر، از شگفتي‌های
آسمان و منظومه‌ی خورشیدی است. هم‌اکنون فضاپيمای Cassini-Huygens برای بررسی اين سياره در حال نزديک
شدن به آن می‌باشد. ماموريت اين فضاپيما پروژه‌ی مشترکی است بين سازمان فضانوردی آمريکا
(NASA)، آژانس فضايي اروپا (ESA) و آژانس فضايي ايتاليا (ASI). ماموريت اين فضاپيما ۴ سال طول خواهد کشيد
و از جمله اهداف اصلی آن بررسی حلقه‌های زحل، قمرهای اين سياره و جو مغناطيسی پيچيده‌ی
آن است.
دانشمندان اين ماموريت اميدوارند فضاپيما طبق برنامه‌ريزی پيش رود و با نزديک‌تر
شدن به زحل اطلاعات بيشتری از جزئيات مربوط به حلقه‌ها و مغناطيس سپهر و قمرهای يخی
آن بدست آورده و به سئوالاتی زیر پاسخ داده شود:
- نظر به اين‌که گرمایی که زحل تولید می‌کند، ۸۷ درصد بيشتر از انرژی دريافت شده از خورشيد است، منبع این انرژی کجاست؟
- منشاء حلقه‌های در برگيرنده زحل چه می‌باشد و رنگ‌هايشان از چه ناشی مي‌شود؟
- آیا زحل قمرهای شناخته نشده‌ای هم دارد؟
- چرا قمر Enceladus سطحی صيقلی دارد. آيا گداخت‌های جديد حفره‌های آن را از بين برده‌اند؟
- سرچشمه مواد ساختمانی تيره که يک سمت قمر Iapetus را پوشانده‌اند، چيست؟
- در جوTitan ، بزرگترين قمر زحل، چه فعاليت‌های شيميايی رخ مي‌دهد؟ سرچشمه متان - ترکيبی که در فعاليت‌های زيستی زمين نقش دارد، و در جو تيتان فراوان يافت مي‌شود – چیست؟
مهمترين برنامه های اين فضا پيما به شرح زير است:
- ۲۲ خرداد ۱۳۸۳: پرواز در ارتفاع ۲۰۰۰ کيلومتری نزديک‌ترين قمر خارجی زحل (Phoebe). تصاوير مربوط به اين قمر ارسال شده است.
- ۱۱ تیر ۱۳۸۳: فضاپيما در مدار مورد نظر خود به دور زحل قرار خواهد گرفت. فضاپيما ابتدا با روشن کردن موتور اصلی خود از سرعتش می‌کاهد و تحت تاثير گرانش زحل در مدار آن قرار مي‌گيرد و بعد از قرار گرفتن در مدار تعيين‌شده، ماموريت ۴ ساله‌اش آغاز می‌شود.
- در ۵ دی ۱۳۸۳ کاوشگر هويگنس از فضاپيما جدا مي‌شود و سفر ۲۱ روزه‌اش را به تيتان آغاز مي‌کند.
- در ۲۵ دی ۱۳۸۳، هويگنس وارد اتمسفر تيتان مي‌شود و ساعاتی بعد بر سطح آن فرود خواهد آمد. از آن پس هويگنس تصاوير و اطلاعات به‌دست آمده را به کاسينی ارسال مي‌کند تا از آنجا به زمين مخابره شود.
