بیشتر کهکشان‌ها دارای تنها یک هسته می‌باشند، در حالی که به نظر می‌رسد کهکشان نشان داده شده در این تصویر چهارهسته‌ایست؟
برای حل این معمای عجیب، ستاره‌شناسان اینگونه نتیجه گیری کردند که خود هسته‌ی کهکشان (که بازوهای آن در تصویر تار دیده می‌شوند) در این تصویر که توسط یک تلسکوپ در جنوب آریزونا تهیه شده است، اصلا قابل مشاهده نیست و آنچه که به شکل یک شبدر در مرکز کهکشان دیده می‌شود، نور خارج شده از یک اختروش [۱] دوردست در پشت کهکشان است که به دلیل میدان گرانشی هسته‌ی مرکزی کهکشان پیش رو، به چهار تصویر مجزا شکسته شده است. اختروش باید درست در پشت مرکز این کهکشان عظیم قرار گرفته باشد تا باعث خلق چنین سراب کیهانی زیبایی شده باشد. این پدیده (که در نوشته هفته پیش به آن اشاره شد) به طور عمومی به «عدسی گرانشی» معروف است و در این مورد خاص به دلیل شکل خاص آن، به عنوان «صلیب اینشتین» شناخته می‌شود. صلیب اینشتین که همچنان موضوع پژوهش روز بسیاری از کیهان‌شناسان است، در موارد مختلف دارای درخشندگی‌ها و اشکال نسبتا متفاوتی است که گا‌ها تحت تاثیر دیگر ریزعدسی‌های گرانشی ناشی از حضور ستارگان کهکشان پیش زمینه ایجاد و دستخوش تغییراتی جالبی می‌شوند.
[۱] اختروش (Quasar) یک هسته فعال به شدت نورانی و دوردست، متعلق به یک کهکشان جوان می‌باشد. با وجود بحث‌های مختلف بر سر موجودیت این اجرام، همگی دانشمندان به این توافق علمی رسیده‌اند که یک اختروش هاله متراکم شده ماده‌ای است که ابـَرسیاهچاله یک کهکشان جوان را احاطه کرده است (منبع: ویکیپدیا).
منبع
برای حل این معمای عجیب، ستاره‌شناسان اینگونه نتیجه گیری کردند که خود هسته‌ی کهکشان (که بازوهای آن در تصویر تار دیده می‌شوند) در این تصویر که توسط یک تلسکوپ در جنوب آریزونا تهیه شده است، اصلا قابل مشاهده نیست و آنچه که به شکل یک شبدر در مرکز کهکشان دیده می‌شود، نور خارج شده از یک اختروش [۱] دوردست در پشت کهکشان است که به دلیل میدان گرانشی هسته‌ی مرکزی کهکشان پیش رو، به چهار تصویر مجزا شکسته شده است. اختروش باید درست در پشت مرکز این کهکشان عظیم قرار گرفته باشد تا باعث خلق چنین سراب کیهانی زیبایی شده باشد. این پدیده (که در نوشته هفته پیش به آن اشاره شد) به طور عمومی به «عدسی گرانشی» معروف است و در این مورد خاص به دلیل شکل خاص آن، به عنوان «صلیب اینشتین» شناخته می‌شود. صلیب اینشتین که همچنان موضوع پژوهش روز بسیاری از کیهان‌شناسان است، در موارد مختلف دارای درخشندگی‌ها و اشکال نسبتا متفاوتی است که گا‌ها تحت تاثیر دیگر ریزعدسی‌های گرانشی ناشی از حضور ستارگان کهکشان پیش زمینه ایجاد و دستخوش تغییراتی جالبی می‌شوند.
[۱] اختروش (Quasar) یک هسته فعال به شدت نورانی و دوردست، متعلق به یک کهکشان جوان می‌باشد. با وجود بحث‌های مختلف بر سر موجودیت این اجرام، همگی دانشمندان به این توافق علمی رسیده‌اند که یک اختروش هاله متراکم شده ماده‌ای است که ابـَرسیاهچاله یک کهکشان جوان را احاطه کرده است (منبع: ویکیپدیا).
منبع
