چرخ گردون سپهر

Yuri Beletsky امتیاز تصویر با

سیر در جهان هستی، انسان را دچار شگفتی می‌سازد. ما به عنوان بشر بر روی زمین، از نظر ابعاد مادی، در مقابل عظمت جهان آفرینش، بسیار ناچیز هستیم. اگر ما و کره زمین و منظومه شمسی، و حتی کل کهکشان راه شیری با میلیارد‌ها ستاره‌اش، از جهان آفرینش حذف شوند، مثل آن است که گرد و غباری ناچیز از جهان زدوده شده باشد. اینجاست که باید به غرور و خودبینی خود بخندیم و چه زیبا شیخ شبستری بیان می‌کند:

جهان در جنب این نه سقف مینا
چو خشخاشی بود بر روی دریا

نگر تا تو از این خشخاش چندی
سزد گر بر بروت خود بخندی

همچنین، ما با آنکه از دور شاهد پدیده‌های این جهان هستیم و فقط حرکات و دور و نزدیک شدن‌ها و تغییر و تحولات سیارات و ستارگان را با توجه به رنگ نور‌هایشان و طیف‌هایشان تشخیص داده و درک می‌کنیم، اما این تحرکات و تحولات،‌‌ همان پیامی را برای ما در قرن بیست و یکم به همراه دارد که در قرن پنجم برای حکیم نظامی داشت: 

از این گردنده گنبدهای پر نور
بجز گردش چه شاید دیدن از دور

ولی در طبع هر داننده‌ای است
که با گردنده گرداننده‌ای است