ما راه شیری نشینان همراه با دیگر ستارگانی که با ما در این گوشه از جهان جا خوش کرده‌اند، به تماشای آنچه در فاصله‌ی ۱۱/۵ میلیون سال نوری از ما بر سر دو کهکشان همسایه در پی نبرد کیهانی‌شان آمده است، نشسته‌ایم. کشاکشی که از یک میلیارد و اندی سال پیش و در پی قفل شدن گرانشی دو کهکشان ام۸۱ و ام۸۲ در یکدیگر آغاز شده است.
با اینکه شانس تماشای لحظه‌ی برخورد این دو کهکشان را از دست داده‌ایم، شواهد موجود، همچون، رشد پرشتاب ستاره‌زایی در هر دو کهکشان (از جمله در بازوهای درخشان کهکشان ام۸۱ از یک سو در سمت راست تصویر و همچنین پرورشگاه‌های
ستاره‌ای به شدت درخشان ام۸۲ از سوی دیگر در سمت چپ تصویر که باعث فوران شدید پرتو ایکس از قلب
خنجرخورده‌ی این کهکشان شده است)، حکایت از سرگذشت نه چندان آرام این دو در پهنه‌ی
گیتی دارد. ام۸۲ با سیگاری بر لب در فکر گرفتن تاوانی سخت از حریف خود می‌باشد. ولی هر دو هراسان و
مطمئن از ورق خوردن دوباره تاریخ، در حال زاد
و ولد برای گردآوری سپاهی از ستارگان جوان برای آرایش
گردان‌های خود می‌باشند. هر دو خوب می‌دانند نبرد آتی، سرنوشت ساز خواهد بود، چراکه راهی به جز در هم
آمیختن برای آنها باقی نمانده است و آنچه در پایان
کارزار از آنها باقی خواهد ماند، یگانه کهکشانی خواهد بود که از ستارگان هر دو
ساخته خواهد شد. تمام این رویداد هیجان انگیز را ما از پشت پرده‌ای از ابر و گرد و
غبار که همچون پیله‌ای (در فاصله‌ی ناچیز چند صد سال نوری) محیط اطراف کهکشان ما
را احاطه کرده است، به تماشا نشسته‌ایم؛ سیروس
کهکشان راه شیری که به نسبت کمتر
مورد بررسی قرار گرفته و یگانه راهی که ما را قادر به دیدنش ساخته است، نور
ستارگانی می‌باشد که بازتاب فروزشان را در لابه‌لای این ابرها می‌توان دید.
